همسر دوم
•
با پسرخالهء خود عقد کردم . هنگام عروسی فهمیدم زن دیگری دارد. از او جدا شدم . این مسئله مرا به همه چیز بدبین کرده است . لطفاً مرا راهنمایی نمایید!
خواهر گرامی ! تحقیق قبل از ازدواج , ضامن سلامتی ازدواج است .
هر پیوند مشترکی اگر بدون تحقیق صورت بگیرد, درصد بالایی از آن به مشکلات جدی بر می خورد. در هرحال وقتی شما به مدت پانزده ماه در عقد فامیل نزدیک بودید, چگونه متوجه نشدید او زن دارد؟! گر چه نوش داروبعد از مرگ سهراب بود, ولی باز دیر نشده است و گویا موقعیت های خوبی برای تجربه ای بهتر دارید. بهتر است به خود آمده , از انزوا بیرون آیید. زندگی هر انسانی به اقتضای طبیعت دنیا با شانس و بدشانسی همراه است . ناخوشی هاباید درس عبرت و همواره کنندهء دریافت خوشی ها باشند. اگر کسی به هر دلیل در زندگی دچار شکست شد, نبایدبپندارد دنیایش به آخر رسیده است و موج بدبینی یأس او را فرا گیرد. برای هر انسانی فرصت های از دست رفته موجب کسب تجربه شده و فرصت های بهتری فراهم می شود.
اما در میان خواستگاران شما ممکن است بعضی بدانند در عقد کس دیگری بوده اید و اگر با این حال به سراغ شما آمدند, به بهترینشان جواب مثبت بدهید, و اگر نمی دانند قبلاً عقد کرده اید, باز اگر طالب شما باشند, می توانید به شکل خصوصی و صادقانه و در حدّ ضرورت و نیاز با خواستگار جدید اشاره ای به ماجرای قبلی بکنید, زیراسرپوش گذاشتن بر این مسئله خصوصاً بعد از تشکیل زندگی , اگر روزی بر ملا شود, برایتان گران تمام خواهد شد.
شما برای دلتنگی و دلزدگی باید دلیل داشته باشید.
دلتنگی و دلزدگی از حوادث دنیا, امری طبیعی به نظر می رسد, ولی مهم آن است که این گونه امور در فکر و دل انسان نقش نبندد و دارای گذرا به حساب آید. البته حوادث دنیا چه تلخ و چه شیرینش , از اموری نیستند که بتوان جلوی آن را گرفت . هر انسانی مقدراتی دارد که حتماً به خاطر مصلحت او است .
مهم پندگیری و عبرت آموزی از حوادث است .
خداوند هیچ گاه بندگان خود را از یاد نخواهد برد. مخلوق چون از ید صنع او موجود می شود, از هر چیز دیگری به صانع خود نزدیک تر است و صانع چون به دست توانمند خود, هستی بخش است , هر که را هستی بخشد, او راهرگز از یاد نخواهد برد و چون علم خدا سابق و لاحق ندارد و زمان بر او گذرا نیست , پس انسان که مخلوق او است ,همیشه در نزد وی است . آیا می تواند چیزی در نزد کسی باشد ولی آن کس او را نبیند؟ بله انسان ها به خاطر گناهانی که می کنند, از لطف و توجه خدا دور می شوند, مثل پدری که فرزند متمرّد و سرکش دارد; هر چند در نزد او و خانه اش به سر می برد, اما پدر به او بی توجه می شود. ولی اسباب بی توجهی را پدر فراهم نکرده است . این فرزند است که به خاطر اعمال بدش در میان اعضای خانواده مطرود می شود. در مورد خواستگار, اگر قصد جدّی برای ازدواج دارید,بهتر است در برخورد با خواستگارتان جدّی باشید و مطابق میل واقعی تان رفتار کنید. نمی تواند نتیجهء هر دلزدگی ورنجش خاطر, وازدگی از همه چیز باشد.والسلام .